حال

بالهای مخملی صبح

فوج هزار رویای آغشته به خواب را

                     تا دلم ام می کشاند

و بهاری می شوم

               آغشته به شکوفه های رنگ به رنگ

                                        که امید تابستانی پر از میوه اند

و مراغه را پر از خودم می بینم

                            که سبز می شود

         و در هر شیار صورتش

                     هزار کبوتر لبخند

                     با خوشبختی پنهان سبزه ها

                             از زلال حال

                                      آب می خورند!