تاج اضطراب بر شقیقه هایم
مجنون کوچه های بی من ام
جهان است این
که در من می تپد
بزرگ و بی صدا
دچار روزهای کاغذی تقویم؟!
یا فریاد سکوتی
میان دو اتفاق
تاوان باکرگی ام؟!
آی من آدم ام!
با همان تناسب
که کشتی ام را
با آرزوهای شما پر کرده ام
و با تکه پاره های دلم در دهان باد
من جاودانه ام
من جاودانه ام!