از شب

موهایت

در تاریکی شب گم می شود

اما گونه های کشیده ات

چون ردپای خورشید

من را

از شب دلهره عبور می دهد


صبحانه

اتفاق کمی نیست نازنین!

وقتی دستهای تو

برکت سفر می شوند

و چشم های تو

بهانه ای

تا تقدیرم را رصد کنم.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد