این حرفها
همیشه و تکراری ست
مثل انسانها
آدم هزار
حوا صد هزار
انسان
ولی افسوس
در تردید
دنبال حرف نو
در بطن یک باغ است
لختی درنگ
و بعد
آه!
باز این همان باغ است.